این مسائله بحثی بسیار طولانی و پردامنه دارد. براهین موجود را می توان به سه دسته کلی تقسیم نمود: ۱) براهین عقلی . ۲) دلایل قرآنی . ۳) روایات پیامبر اکرم (ص ). طبیعی است گستردگی هر یک از این سری استدلالات مطالعه کتاب های متعددی را می طلبد و در این مختصر امکان بحث از آنها نیست . لیکن اختصارا به این براهین اشاره می گردد: دیدگاه قرآن :
الف ) از نظر قرآن رهبری و امامت امت باید به دست معصوم ودور از هر گونه کژی باشد.این نکته به تعابیر مختلفی در کتاب الهی بیان گردیده است .از جمله هنگامی که ابراهیم (ع ) به امامت رسید: ((انی جاعلک للناس اماما)) و آن منصب الهی را برای فرزندانش درخواست نمود:((قال ومن ذریتی )) پاسخ آمد: ((قال لاینال عهدی الظالمین ; عهد من به ستمکاران نمی رسد)). آیه فوق نشان می دهد که امامت منصبی است الهی نه به انتخاب افراد و به کسانی که از هر ظلمی با مفهوم وسیع قرآنی آن پاک و مبرا باشند اعطا می شود.